เขียนไว้ในเฟสแล้ว แต่พบว่า formatting แย่มาก เลยเอามา remaster ลงบล็อคอีกทีละกัน
งานจับมือเคยากิเป็นอะไรที่อยากไปมาตั้งแต่เข้ามาตามวงนี้แล้ว แต่เป็นงานที่คิดว่าคนไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นแบบเราคงจะมายากเหมือนกัน
ถึงแบบนั้นก็บอกว่าเป็น New Year Resolution แล้วต้องไปสิ
จองบัตร
ตอนจองบัตรแปะไว้ในเฟสว่ามีใครจองให้ได้มั้ย อ้นบอกว่าเพื่อนรับจอง ก็ไม่คิดว่าเพื่อนอ้นคือนุ่มที่เคยเจอกันแล้ว.. แล้วก็ไม่คิดว่าจะให้มารับที่งานด้วย ดีเลยไม่งั้นเราตายในงานแน่นอน
เตรียม!
คืนก่อนงานยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับน้องเลย (คราว BNK ก็แบบนี้แหละ) เลยปรึกษามิจจี้ เค้าเลยเขียน script ให้เราแบบนี้
ที่กลัวมากคือในหัวมันมีเสียงไอดอลอยู่ มันจะกลายเป็น
- ouen kudasai (กรุณาเชียร์ด้วยนะ)
- kore kara mo yoroshiku onegaishimasu (จากนี้ต่อไปฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ)
ทีนี้ล่ะอายจนมุดรูหนีแน่นอน
เพื่อไม่ให้พลาดเลยเซฟใส่ Telegram ไว้ จะได้เปิดง่ายๆ
วันงาน
- ฝนตกมาก แล้วเราใส่รองเท้าผ้าไป จะมีหลังคาให้ก็ไม่ค่อยช่วยอะไรเพราะที่พื้นมันมีแอ่ง
- ฮอลล์จับมือมีป้ายบอกตลอดทาง ง่ายดี
- ทำไมพี่ต้องเอาคนใส่สูทไปยืนถือป้าย เอาป้ายตั้งง่ายกว่านะ ทำเป็นขายคอนโดไปได้
- เข้าไปช็อคกับ Market คือมาร์เก็ตในหัวมันไม่ใช่ภาพแบบเปิดท้ายขายของขนาดนี้ แถมมีธงเชียร์อีกต่างหาก
- เหมือนไม่มีธงยุยปง? เห็นมีคนถือป้ายเล็กๆ เดินตรงทางเข้า
- ข้างในมีแถวขาย official goods คนอย่างเยอะ
- ตอนแรกคิดว่าอาจจะสอย penlight แต่เยอะขนาดนี้ขอผ่าน (แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้ซื้ออยู่แล้วนะเพราะรู้ดีว่า goods แถวยาว)
- นุ่มบอกว่าต่อแถว goods อยู่ เราเลยไปนั่งรอซึ่งพื้นที่นั่งก็กว้างขวาง
- พอฮอลล์มันใหญ่แล้วอะไรๆ มันก็ดีอ่ะนะ
ไปจับมือกันเถอะ
ตอนแรกคิดว่าบัตรบุ 3 เราเป็นบัตรเนรุ ปรากฏว่าไม่ใช่เป็นบัตรโอเซกิ ก็ดีจะได้ซ้อมมือ
- เดินหาทางเข้าไม่เจอ คนทำป้ายก็น่ารัก ทั้งงานมีภาษาอังกฤษอยู่แค่ 2 ประโยค “Official Goods Store” “Exit” สนุกล่ะ
- แต่ฮอลล์มันกว้างเลยคิดว่าต้องสำรวจดู ปรากฏว่าทางเข้าอยู่อีกฮอลล์นึงเลย ไม่คิดว่าใช้ถึง 2 ฮอลล์ รวยจริงๆ
- เข้าไปถึงตรวจบัตรจับมือก่อน สบายๆ
- ถัดมาตรวจกระเป๋า เค้าถาม ライター? โอเค lighter no no ไม่มี
- คนถัดมาตรวจโลหะ ให้กางแขนออก แล้วเค้าบอกอะไรไม่รู้เลยบอกว่า I don’t know japanese เค้าบอกแบ๊กๆ เลยหยิบกระเป๋ามาเค้าบอกว่า “no no back” แล้วทำมือด้วย
- อ๋อ.. ให้หันหลัง ยังดีนะไม่เล่นมุกกระเป๋าทำไมมีสีดำ 5555
- เค้าถาม Are you an American? พี่เอาความมั่นใจมาจากไหนเนี่ย…
โอเซกิ
- เข้าไปเจอคนชูป้ายเขียนอะไรยาวๆ ไม่รู้มีเลข 3 เราก็เดาไว้ก่อนว่าบุ 3 เลยเดินไปต่อแถว
- แถวมีประมาณ 8 แถวหน้ากระดาน แล้วขด 4 รอบ คุณพระ ตอนต่อ ตม. ยังไม่ยาวขนาดนี้
- คำถามถัดไปคือโอเซกิอยู่เลนไหน ก็ส่องๆ เลนไว้ตอนแถววนผ่าน ซึ่งเคยเห็นภาพงาน AKB มันจะมีภาษาอังกฤษ แต่ของเคยากิไม่มี แล้วคันจิชื่อน้องก็อ่านยาก ก็ยังดีว่าเห็น りか ซึ่ง か นี่อ่านออก り ก็พอเดาออก ก็เลยเทียบคันจิกับในบัตรดู (ไม่ดูนี่เป็นเบริกะยุ่งเลย)
- ขอบคุณญี่ปุ่น 1 ที่ได้ U เรียนมาได้ใช้แล้ว T_T
- สักบ่าย 2 25 ได้เข้า เลนยังไม่มีคนเยอะเลยได้ตรวจบัตร ยื่น passport ไปคนตรวจก็งงนิดหน่อยแต่นั่งแกะชื่อแล้วถามอะไรไม่รู้ เสร็จแล้ววง 1 ให้ที่บัตร (เดาได้ว่าถามว่ามีกี่ใบ)
- แถวข้างในมีอีก 3 ขด เลนโอเซกิปล่อยเข้าช้าประมาณ 5 นาที
ในห้องจับมือ
*ยื่นบัตรให้สตาฟ*
&$#)(@#$)(&ketai&$#)(@#$)(&
“ketai? phone?”
*สตาฟแบมือ*
// อ๋อใช่ ต้องแบมือให้ดู
*แบมือแล้วเดินไปหาน้อง*
“มาจากไทยครับ”
*เงี่ยหูมาทำหน้างงๆ*
“มาจากไทยครับ”
“อ๊ะ ขอบคุณนะ”
// หมดเวลาครับ
“แล้วเจอกันใหม่น๊า” *โบกมือ*
เห้ย… นี่จับมือทั่วประเทศหรือไงเนี่ย 5 วิได้มั้ง 😭
โอเซกิก็เหมือนในรายการนะ คือไม่ได้น่ารักมากน้อยกว่าที่คิดอ่ะ ที่แน่ๆ คือไม่บวมอย่างที่คิด
ก็ยังดีถ้าน่ารักกว่านี้จะเป็นคามิใหม่แล้วเนี่ย
บุ 4
ออกจากบุมาก็เห็นมีป้ายบุ 4 รอตั้งแต่เปิดบุ 3 แล้ว ก็เลยเข้าไปต่อแถวเลย นั่งๆ นอนๆ ไปจน 4 โมงสตาฟประกาศจบรอบทีละเลน เห็นน้องเลน 24 (หรือเปล่านะ) ใส่คอสตูมมาโบกตุ๊กตาขอบคุณแล้วโค้งให้หน้าเลนด้วย น่ารักมากแต่อยู่ฮิรางานะอ่ะ
ระหว่างรอถามนุ่มว่าเค้ามีบอกมั้ยว่าใครอยู่เลนไหน นุ่มส่งรูปจากเว็บมาให้ ค่อยง่ายหน่อยเพราะจะอ่านทีละตัวได้
หลังจากนั้นก็นั่งๆ นอนๆ ไปเป็นชั่วโมงกว่าจะเรียกแถว ฟังเพลงวนไปจนเบื่อโซโล่เทะไปแล้ว ยังดีว่ามี Garasu wo ware กับ Zenmai Shikake no Yume ให้ฮัม (น่าจะเปิดเพลงเก่าผสมไปบ้างนะ ซิงเกิลมันมีไม่กี่เพลงแล้ววนทั้งวัน)
พอเรียกแถวเข้าไปรอบนี้ก็คิดว่าไหนๆ เราได้เข้าก่อนมากๆ ไปเลนเนรุเลยละกันน่าจะนาน เดินเข้าไปต่อแถวแล้วรู้สึกเหมือนต่ออยู่เลน 3 คนข้างหลังบัตรจับมือก็น่าจะไม่ใช่เนรุ เลยหันไปถาม “Excuse me” ชี้ที่บัตร “This one?” “No, that” รู้สึกเหลือเชื่อที่คนหลังตอบเราได้ 🙏
พอเดินออกไปหาแถวไม่เจอ ตรงป้ายเลน 2 ไม่มีคน ยื่นถามสตาฟสตาฟชี้ให้ออกไป ก็งงๆ เลยลองภาษาอังกฤษดู
“exit?”
“yes again please sorry”
โอ้ก๊อด 😱 แต่พอเข้าใจเพราะเห็นแถวเลนนึงจากบุก่อนยังไม่หมดด้วยซ้ำ นึกได้ว่ามียุยปงอีกใบ ก็เลยวิ่งกลับไปต่อเลนยุยปง ได้คิวประมาณโอเซกิเมื่อกี้
ยุยปง
Impression แรกของยุยปงคือไม่เห็นเหมือนในรูปเลย (ใครเนี่ย มาต่อแถวฮิรางานะอยู่ป่าวหว่า…) ที่สำคัญคือสูงกว่าเราอีก (ไม่ได้สังเกตว่าใส่ส้นสูงหรือเปล่า)
ต้องเรียกว่าเหมือนคนธรรมดาอ่ะ ถ้าเทียบกับ BNK แล้วตัวท็อปๆ จะสวยแบบนางฟ้าชนิดที่ว่าหาจับไม่ได้ แต่ปงนี่โคตรธรรมดา (ทำไมในรายการน่ารักเหมือนนางฟ้า…)
“คนนิจิวะ”
“มาจากไทยนะครับ”
“ล้อเล่นน่า!”
“เชียร์อยู่นะครับ”
// หมดเวลาครับบ
“Thank you~”
รอบนี้รู้สึกว่าคุ้มค่า อยากได้เวลาเพิ่มอีกสัก 3 วิแต่ถ้านานกว่านั้นก็ไม่รู้จะคุยอะไรแล้ว
ที่แปลกใจคือฟังน้องพูดรู้เรื่องด้วย
เนรุ
หลังจากจับมือคามิโอชิเราแล้วก็ไปต่อแถวเนรุบ้าง
จริงๆ ที่จองบัตรเนรุมาเนี่ยคือจองใบเดียวขำๆ ดันได้ ทีจองริสะ 3 ใบไม่เห็นได้ แต่ก็ดีจะได้ลองสมมุติฐาน
ตอนเดินไปเลนก็คิดได้ว่าพลาดแล้วล่ะ ไม่เคยไปต่อแถวเฌอปรางไม่รู้แล้วว่าท็อปของวงมันต้องต่อขนาดไหน แถมเมื่อกี้มาต่อยังโดนไล่แสดงว่าแถวไม่หมด
มาถึงเลนเอ๊ะ… ทำไมคนไม่ล้น??? พอเข้าไปต่อพบว่า
- แถวเลน 2 มี 3 ขดข้างนอก เข้าไปตรวจบัตรแล้วข้างในมีอีก 3 ขดเหมือนเลนอื่น
- มันก็เท่าเลนอื่น… แค่มาช้าเอง
- เพื่อไม่ให้ผิด แอบมองคนข้างหน้าเห็นบัตรเขียนเนรุก็เป็นอันใช้ได้ ชื่อเนรุพิเศษตรงเป็นฮิรางานะ ねる เห็นแล้วไม่ต้องอ่านก็เดาได้ว่าใคร
ระหว่างรอมองเลนข้างๆ
- เลน 1 เป็นแถวตรงยาวไป ตรงตรวจบัตรมีขดอยู่ แล้วยาวต่อไปจนสุดอีกฝั่งของฮอลล์แล้ววนกลับมา แถมรั้วกั้นนี่ตั้งรอไว้ยาวกว่าแถวอีก
- แสดงว่าแถวที่ไม่หมดบุก่อนคือเลน 1 มากกว่า
- มีป้ายกระดาษติดตามทางด้วย เทคแคร์คนจับมากกก
- แอบมองในเลนเห็นรูปคุ้นๆ เลยลองอ่านชื่อ ゆい รู้สึกคุ้นๆ ก็อ๋ออีกยุยยอดนักตกนี่เอง
- มองเข้าไปเลนเห็นยุยส่งหลายคนขนาดว่าเดินมาตรงทางออก (ปกติเมมจะยืนตรงกลางอย่างเดียว) เห็นแล้วอยากลองจับเลย
- นี่สินะเรียกว่าโดนตก
เลนเนรุมีฝรั่งอยู่หน้าเราคนนึง เราก็ว่ารอดละ แพลนคือจะเข้าไปซัดภาษาอังกฤษใส่เนรุ อยากรู้ว่าเป็นไง
คนนิจิวะ
// เนรุยกสองมือให้เลย เราเลยจับสองข้างเลย
I come from Thailand
// สตาฟทักอะไรไม่รู้ เราก็งงๆ ละจะหมดเวลามั้ย
ที่เหลือจำไม่ได้ว่าพูดอะไรไปอีกประโยค คือสดแล้วตอนนั้น (แพลนไว้ว่า “Keep up the good work”)
// หมดเวลาครับ
โอ๊ยสตาฟอย่าทำผมเขวสิ…
เดาว่าอาจจะไม่ให้จับท่านั้นหรือเปล่านะถึงทัก
สำหรับเนรุก็ตามในทีวีอ่ะ คือไม่รู้สึกว่าเนรุน่ารักจนละลายเท่าปงอยู่แล้วเลยเฉยๆ นะ
ส่วนภาษาอังกฤษคิดว่าเฟล รอบหน้าเอาธรรมดาๆ เถอะ น้องอาจจะสลับภาษาไม่ทัน อันนี้เข้าใจ
Bye-bye~
ทางออกเลนเนรุจะแชร์ร่วมกับเลนซูมิน ก็มีป้ายแขวนไว้ (เบลอหน่อยเพราะมีคนตามมาเลยกดถ่ายแล้วเดินต่อ)
จะรอวันที่ได้พบกันอีกนะคะ💕
พรุ่งนี้ก็สู้ๆน้า ✨
(สนับสนุนคำแปลโดยมิจจี้อีกแล้ว)
สรุป
สรุปแล้วรู้สึกว่าจับมือเคยากิไม่เหมือนจับมือ BNK เท่าไรนะ คืออันนั้นรู้สึกว่าเวลาเยอะจน dead air แต่รอบนี้เหมือนน้องยังไม่ทันปริปากอะไรเท่าไรก็หมดเวลาแล้ว แต่ที่เหมือนกันคือเข้าไปแล้วงงๆ เขินๆ (น่าจะงงมากกว่าด้วย)
คิดว่าถ้าจะมาอีกแล้วมาหลายๆ ใบ อาจจะต้องลองซ้อมจับกับน้อง BNK สักคนวนจนกว่าจะหายเขินอ่ะถึงจะคุ้มให้มาใหม่ แต่ก็ไม่แน่ใจถ้าเตรียมเรื่องมาคุยกับน้องเราอาจจะรู้สึกเวลาไม่พอแบบนี้หรือเปล่า
เสียดายว่าบัตรจับมือมีชื่อเขียน เลยไม่มีบัตรจับมือฟรีหรือเชียร์ให้ไปจับมือน้องแบบในไทย อันนี้พอเข้าใจได้ว่าคนเยอะมาก ถ้าไม่จำกัดไว้จะล้น แล้วเพื่อป้องกันการขายต่อเลยต้องมีชื่อ
สุดท้ายสำหรับคนไม่รู้ญี่ปุ่นเลยก็มาได้แหละ แต่ถ้ามาเยอะๆ คงจะเหนื่อยเพราะคุยกับน้องเยอะไม่ได้
